Udział Australijczyków i Nowozelandczyków w II Wojnie Św.

Udział Australijczyków i Nowozelandczyków w II Wojnie Światowej

W latach 1914-1918, do ANZAC (Korpus Australijsko-Nowozelandzki) wstąpiło 100 tys. 

mężczyzn by walczyć po stronie aliantów.Podczas I wojny światowej życie straciło prawie 17 tys. Nowozelandczyków (ludność Nowej Zelandii wynosiła ok. 1 mln osób). Przyczyną był błąd dowództwa – desant na turecki półwysep Gallipoli. Od 25 kwietnia (dziś obchodzony jako Dzień ANZAC), do czasu ewakuacji osiem miesięcy później zginęło tam ponad 8500 żołnierzy z Australii i Nowej Zelandii.
3 września 1939 Nowa Zelandia – w ślad za Wielką Brytanią wypowiedziała wojnę Niemcom. Podczas II wojny światowej wzięto do armii 200 tys. obywateli. Wzięli oni udział w kampaniach: przeciwko Japonii na Pacyfiku, w Północnej Afryce, we Włoszech i na Krecie (Grecja). Zginęło ponad 10 tys.

Bitwa pod Termopilami – bitwa stoczona podczas II wojny światowej w dniach 24–25 kwietnia 1941 w trakcie niemieckiej inwazji na Grecję.
Oddziały australijskie i nowozelandzkie zajęły pozycje obronne w wąwozie Termopile, który słynny jako historyczne miejsce bitwy stoczonej w 480 r.p.n.e. Nowozelandzki dowódca gen. Bernard Freyberg otrzymał zadanie obrony tego terenu i odpowiednio rozmieścił dwie brygady nowozelandzkie.
24 kwietnia oddziały niemieckie: 5.Dywizja Górska oraz 6.Dywizja Górska pod dowództwem gen. Ferdinanda Schörnera zaatakowały Australijczyków i Nowozelanczyków, napotkały jednak silny opór tracąc 15 czołgów. Australijczycy i Nowozelandczycy nie poddawali się i wytrzymali cały dzień. 25 kwietnia Niemcy, którzy sforsowali rzekę Spercheios, zajęli Termopile. Australijczycy i Nowozelandczycy po zakończeniu akcji wycofali się w kierunku plaż ewakuacyjnych i wystawili nowe oddziały w Tebach.

Walki prowadzone w Grecji

W maju 1941 r. na Krecie znajdowało się łącznie 42 000 żołnierzy, w tym 16 000 Brytyjczyków, 8 000 Nowozelandczyków, 8 000 Australijczyków, oraz 10 000 słabo uzbrojonych i wyszkolonych Greków. Całość sił alianckich, zwanych „Creforce”, powierzona została nowozelandzkiemu generałowi Freybergowi. Wiedział on, że desant może nastąpić z powietrza (lotniska), albo z morza, na nielicznych plażach Krety, lub w portach.

Kreta, jako wyspa leżąca na Morzu Śródziemnym, ze swoimi zatokami, miała niezmiernie ważne znaczenie dla floty angielskiej. W wojnie zamorskiej toczącej się w Afryce Północnej istotny był dostęp do baz morskich. Dzięki negocjacjom z rządem greckim, Brytyjczykom udało się utworzyć na Krecie bazę morską i lotniczą. Pierwsze transporty aliantów zaczęły przybywać na początku października 1940 r., a stopniowe wzmacnianie garnizonu Krety miało trwało w sumie aż do niemieckiego desantu w maju 1941 r.

Walki prowadzone w Afryce

1 Zastępujący go dowódca zmarł podczas bitwy. Gdy wrócił Rommel, było już za późno. Posiadający przewagę alianci odepchnęli siły Osi, wygrywając II Bitwę pod El Alamein. Niemcy i Włosi rozpoczęli odwrót. Ścigani przez siły alianckie nie odzyskali już przewagi na froncie.

Źródła:

http://www.mojeopinie.pl/operacja__merkury__bitwy_ii_wojny_swiatowej,3,1256156260

http://pl.wikipedia.org/wiki/II_wojna_%C5%9Bwiatowa_w_Afryce

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Termopilami_(1941)

http://ww2.cba.pl/przebieg%20wojny/afryka.html